W niedzielę na Ziemię Świętą przy Kałuży przyjedzie mistrz Polski, Jagiellonia Białystok. Wygrana z panującym mistrzem zawsze ma dodatkowy wymiar, a przed niedzielnym spotkaniem postanowiliśmy sprawdzić, jak w swojej historii Cracovia radziła sobie właśnie w tego typu spotkaniach.

Zaczynamy cofając się w czasie o prawie 100 lat, do sezonu 1929. Wtedy jako mistrz do rozgrywek przystępowała Wisła Kraków, a na 8. kolejkę zaplanowano Wielkie Derby Krakowa. Goście objęli prowadzenie po golu Czulaka, ale Pasy odpowiedziały trafieniami Kubińskiego, Rusina i Kossoka, wygrywając ostatecznie 3:1. W składzie Cracovii kibice mogli oglądać wtedy Józefa Kałużę. W rewanżu nasz zespół doznał wysokiej porażki. W kolejnym sezonie dwukrotnie lepszy okazał się panujący mistrz, Warta Poznań, wygrywając 1:0 i 4:1, ale to nie przeszkodziło Pasom w sięgnięciu po tytuł w 1930 roku. Dwa lata później Cracovia znów zmierzała po mistrzostwo kraju, a w meczach z ówczesnym mistrzem, Garbarnią, najpierw wygrała 5:0, by w rewanżu ulec niemal równie wysoko, bo "Brązowi" zdobyli tylko jednego gola mniej. W 1934 roku Pasy przegrały z kolei dwukrotnie z Ruchem Chorzów (wówczas Ruch Hajduki Wielkie), w których barwach grał wtedy legendarny Ernest Wilimowski. Sezon 1935 był dla Cracovii smutny, bo zakończony spadkiem. W meczach z mistrzem, czyli Ruchem, który obronił tytuł, nie przegrała, dwukrotnie remisując.

Po II Wojnie Światowej, w sezonie 1948, Cracovia sięgnęła po ostatnie jak do tej pory mistrzostwo Polski, a w drodze po nie pokonała w Poznaniu aktualnego mistrza, Wartę, 2:0, w Krakowie remisując z nią 2:2. W kolejnych sezonach Pasy potrafiły urywać zwycięstwa mistrzowskiemu Ruchowi, chociaż wtedy był to smutny czas początku PRL-u i wymuszonej zmiany nazw klubów, więc de facto były to spotkania "Ogniwa" i "Unii". W 1958 roku, już po powrocie do historycznych nazw, Pasy dwukrotnie boleśnie przegrał z rosnącą potęgą polskiej piłki, Górnikiem Zabrze. Rok później grająca słaby sezon Cracovia sprawiła sensację, pokonując 2:0 na wyjeździe ówczesnego mistrza, ŁKS Łódź. - Mecz ligowy ŁKS-u z Cracovią wyważał w Łodzi dość duże zainteresowanie gromadząc na trybunach około 20 tyś. widzów. Kibice ŁKS-u przychodząc na to spotkanie byli niemal pewni zwycięstwa swych pupilów. Stało się jednak inaczej. Drużyna ŁKS-u została po zakończeniu zawodów wygwizdana przez swoich sympatyków za wyjątkowo kiepską grę. Piłkarze Cracovii zagrali znacznie lepiej, byli przede wszystkim o wiele szybsi i bardziej opanowani technicznie niemal we wszystkich liniach. Na specjalne wyróżnienie zasłużył bramkarz Cracovii Sztuka, który obronił kilka niebezpiecznych strzałów. Nadmienić trzeba, że dobrze grał tym razem atak, w którym wyróżnił się przede wszystkim Manowski i Marciniak - opisywał to wtedy Dziennik Polski. W 1962 Pasy pożegnały się z krajową elitą i zrobiły to z hukiem, przegrywając dwukrotnie wysoko z Górnikiem Zabrze, a na Górnym Śląsku rywale wygrali aż 9:0, co do dzisiaj jest największą ligową porażką w historii Cracovii. Po tym spadku wracaliśmy jeszcze kilkukrotnie do najwyższej ligi, ale na krótko, wreszcie w 1984 roku spadając na długich 20 lat. W ostatnim sezonie przed tą przerwą udało się jednak sprawić sporą niespodziankę i pokonać na Ziemi Świętej 1:0 zmierzającego po drugie z rzędu mistrzostwo Lecha Poznań.

Upragniony powrót nastąpił w 2004 roku, pod wodzą Wojciecha Stawowego. Mistrzem była wtedy seryjnie zdobywająca tytuły Wisła, a w pierwszych derbach rozgrywanych przy Reymonta skazywana na pożarcie Cracovia mimo gry w osłabieniu przez niemal całą drugą połowę zdołała utrzymać bezbramkowy remis. W rewanżu lepsi o jednego gola byli rywali. Derbowym przeciwnikom udało się zrewanżować z nawiązką w sezonie 2009/2010. Trwały wtedy budowy nowych stadionów obu klubów i w pierwszym meczu rozgrywanym w Sosnowcu Cracovia wygrała 1:0 po golu Michała Golińskiego, a rewanżu nie trzeba chyba nikomu przypominać, zawsze warto jednak zobaczyć to jeszcze raz.

Cracovia pomogła wtedy w zdobyciu tytułu Lechowi Poznań, a w kolejnym sezonie pokonała go przy Kałuży po fantastycznym golu Mateusza Klicha. Rok później na stałe w pamięci kibiców zapisał się z kolei Koen van der Biezen, zdobywając jedynego gola w derbowym starciu przy Kałuży. To był jednak koniec końców kolejny smutny sezon dla Pasów, bo zakończony spadkiem, tym razem ligowa absencja trwała jednak tylko rok. Dwa kolejne sezony to cztery kolejne porażki z Legią Warszawa, aż wreszcie przyszedł sezon 2015/2016 i kolejne efektowne zwycięstwo z mistrzem, którym znów był Lech Poznań. Przy Kałuży został on jednak boleśnie wypunktowany, a Cracovia prowadzona wtedy przez Jacka Zielińskiego wygrała aż 5:2. Przełamanie z Legią nastąpiło z kolei na początku 2019 roku, kiedy po dublecie Javiego Hernandeza wygraliśmy przy Łazienkowskiej 2:0, notując wtedy świetną serię 7 kolejnych zwycięstw.

Ostatnie sezony przynosiły dosyć regularne wygrane z mistrzami. W 2019 roku pokonaliśmy przy Kałuży 2:0 Piasta Gliwice, a swojego debiutanckiego gola w Ekstraklasie zdobył 17-letni wtedy Michał Rakoczy. W 2021 roku Pelle van Amersfoort dał nam wygraną nad Legią Warszawa, a w minionym sezonie w arcyważnym meczu Pasy zwyciężyły 2:0 nad Rakowem Częstochowa, pieczętując swoje utrzymanie w lidze. W obecnym sezonie także mamy już na rozkładzie mistrza, bo latem w Białymstoku zwyciężyliśmy 4:2. Liczymy na to, że kolejny skalp uda się zdobyć już w niedzielę.

Cracovia vs aktualni mistrzowie Polski, sezon po sezonie:

1929: zwycięstwo 3:1 i porażka 1:5 z Wisłą Kraków

1930: porażki 0:1 i 1:4 z Wartą Poznań

1932: wygrana 5:0 i porażka 0:4 z Garbarnią Kraków

1934: porażki 0:3 i 1:3 z Ruchem Chorzów

1935: remisy 1:1 i 0:0 z Ruchem Chorzów

1948: wygrana 2:0 i remis 2:2 z Wartą Poznań

1950: porażki 0:1 i 1:3 z Wisłą Kraków

1951: wygrana 2:1 i porażka 0:1 z Wisłą Kraków

1952: wygrana 1:0 i porażka 1:2 z Ruchem Chorzów

1953: porażka 1:2 i remis 0:0 z Ruchem Chorzów

1954: porażka 0:2 i wygrana 2:1 z Ruchem Chorzów

1957: porażki 1:5 i 1:5 z Górnikiem Zabrze

1958: remis 2:2 i wygrana 2:0 z ŁKS-em Łódź

1960: porażki 1:3 i 1:4 z Ruchem Chorzów

1962: porażki 1:4 i 0:9 z Górnikiem Zabrze

1966/1967: porażki 2:5 i 0:1 z Górnikiem Zabrze

1969/1970: porażki 0:2 i 0:2 z Legią Warszawa

1982/1983: porażki 1:2 i 0:2 z Lechem Poznań

1983/1984: wygrana 1:0 i porażka 0:1 z Lechem Poznań

2004/2005: remis 0:0 i porażka 0:1 z Wisłą Kraków

2005/2006: porażka 0:3 i remis 1:1 z Wisłą Kraków

2006/2007: porażka 1:3 i remis 0:0 z Legią Warszawa

2007/2008: porażki 1:2 i 1:3 z Zagłębiem Lubin

2008/2009: remis 1:1 i porażka 1:4 z Wisłą Kraków

2009/2010: wygrana 1:0 i remis 1:1 z Wisłą Kraków

2010/2011: porażka 0:5 i wygrana 1:0 z Lechem Poznań

2011/2012: wygrana 1:0 i porażka 0:1 z Wisłą Kraków

2013/2014: porażka 0:1 i 1:4 z Legią Warszawa

2014/2015: porażki 1:3 i 0:2 z Legią Warszawa

2015/2016: wygrana 5:2 i porażka 1:2 z Lechem Poznań

2016/2017: porażki 0:2 i 1:2 z Legią Warszawa

2017/2018: porażka 0:1 i remis 0:0 z Legią Warszawa

2018/2019: remis 0:0 i wygrana 2:0 z Legią Warszawa

2019/2020: wygrana 2:0 i porażka 0:1 z Piastem Gliwice

2020/2021: porażka 0:1 i remis 0:0 z Legią Warszawa

2021/2022: wygrana 1:0 i porażka 0:3 z Legią Warszawa

2022/2023: remis 0:0 i porażka 0:3 z Lechem Poznań

2023/2024: remis 1:1 i wygrana 2:0 z Rakowem Częstochowa

2024/2025: wygrana 4:2 z Jagiellonią Białystok