Rok 2025 nieubłagalnie zbliża się ku końcowi. Proces szkoleniowy akademii realizowany jest do najbliższego piątku (19.12), kończą się również zmagania grup szkoleniowych Akademii pod kątem współzawodnictwa (etapy II drużyna – U8) w rundzie jesiennej sezonu 2025/26. Dziś rozpoczynamy cykl postów dotyczących podsumowania rundy jesiennej – na początek II drużyna, a więc ostatni etap procesu szkolenia Akademii. 

Rozgrywki: BETCLIC III LIGA, grupa 4

Tabela: https://tiny.pl/3pbkkq21

Miejsce w tabeli: 13. (jeden zaległy mecz), 22 zdobyte punkty

Bramki strzelone: 23

Bramki stracone: 34

Bilans ogółem: 6W-4R-8P

Bilans u siebie: 3W-3R-4P

Bilans na wyjeździe: 3W-1R-4P

Najlepsi strzelcy bramek: 4 - Ramil Mustafaev, 4 - Dawid Kaczor, 2 – Adam Wierzbicki, 2 – Kacper Jodłowski, 2 - Mateusz Tabisz

Najlepsi asystujący: 5 - Thiago Rodrigues de Souza, 2 – Jędrzej Strózik, 2- Ramil Mustafaev, 2-Oskar Lachowicz

O komentarz dotyczący podsumowania pierwszej przerwie rundy rozegranej w rozgrywkach III ligi poprosiliśmy dyrektora akademii, Patryka Kajderowicza:

II drużyna stanowi ostatni etap realizacji procesu szkolenia w akademii. Ocena jej funkcjonowania w minionej rundzie stanowi wątek wielowymiarowy, w skład, którego wchodzi indywidualny i grupowy rozwój naszych podopiecznych, realizacja ścieżek rozwoju, zakładanych celów, czy też oczywiście sam wynik, który powinien być efektem tego, co każdego dnia realizujemy w ujęciu nakładu wykonanej pracy. Z perspektywy Akademii najważniejsze jest jednak to, aby zespół Cracovia II spełniał swoistą rolę pomostu pomiędzy piłką młodzieżową a seniorską. Zawodnicy powinni funkcjonować w środowisku wysokiej intensywności, ucząc się podejmowania decyzji pod presją wyniku i konfrontując się z wymaganiami piłki seniorskiej, co jest kluczowe dla ich dalszego rozwoju. Runda jesienna była wartościowym etapem szkoleniowym, dającym nam jasne wnioski i kierunki pracy na przyszłość, z których musimy wyciągnąć wnioski. Naszym celem pozostaje dalsze podnoszenie jakości indywidualnej zawodników, zwiększenie skuteczności oraz konsekwentne przygotowywanie zawodników do rywalizacji na możliwie najwyższym poziomie. Dążymy do tego, aby kształt zespołu oparty był o trzy grupy wiekowe zawodników – tych doświadczonych, którzy za sprawą swojej jakości, doświadczenia będą stanowili trzon, czy grupę zawodników młodszych, którzy ukończyli wiek juniora, a którzy to stanowią dla nas perspektywę na przyszłość. Trzecią grupę wiekową zrzeszają zawodnicy „juniorzy” do lat 19, których chcemy adaptować do piłki seniorskiej. Każda z tych grup jest dla nas bardzo ważna i każda ma bardzo istotne role, które powinna spełniać, aby drużyna funkcjonowała na wysokich standardach. Po zrealizowanej rundzie dokonaliśmy zmian personalnych w ujęciu I i II trenera, analizujemy aspekty wyglądające zadowalająco i te, które wymagają poprawy w ujęciu całościowym, w funkcjonowaniu zespołu. To dla nas bardzo intensywny czas, ale niezwykle ważny. Ewaluacja następuje teraz, w okresie przerwy zimowej w zakresie danych możliwości, natomiast obszerna optymalizacja nastąpi po sezonie, gdy tego czasu na wdrażanie pewnych aspektów będzie zdecydowanie więcej. W tym momencie wspieramy zespół – przed nami ważny czas i wszyscy musimy ciężko pracować, aby zrealizować nasze cele, a więc w ujęciu wynikowym utrzymanie na poziomie 3 ligi, a także, a może przede wszystkim wymierny rozwój zawodników, możliwie najlepsze funkcjonowania wobec wymogów współzawodnictwa, które podejmujemy. Chcemy rozwijać zawodników w taki sposób, aby mogli funkcjonować w przyszłości na jak najwyższym poziomie gry pod kątem ligi, w której będą występować.

Jarosław Toborek, wicedyrektor akademii i trener główny etapu II drużyny:
W minionej rundzie II zespół funkcjonował w oparciu o jasno określony model gry, którego fundamentem było budowanie akcji od własnej bramki oraz próba kontroli meczu poprzez posiadanie piłki. W fazie niskiego budowania drużyna prezentowała wysoki poziom organizacji, była dobrze przygotowana do rozpoznania sposobu pressingu przeciwnika i w wielu spotkaniach skutecznie znajdowała sposoby na jego mijanie. Dodatkowo, częste wykorzystywanie szerokiego ustawienia w budowaniu sprzyjało omijaniu pressingu, lecz jednocześnie ograniczało nieco zdobywanie przestrzeni w sektorze środkowym i grę między liniami. Po minięciu pressingu zespół potrafił dynamizować grę, co w wybranych meczach pozwalało narzucać tempo i dłuższymi fragmentami dominować nad rywalem. Ograniczeniem była nieregularność w identyfikacji momentów gry, w szczególności w podejmowaniu decyzji, kiedy kontynuować budowanie krótkie, a kiedy świadomie wydłużyć grę, jednak w sytuacjach gry bezpośredniej pojawiały się trudności z utrzymaniem piłki i stabilizacją posiadania. Dużym wyzwaniem było funkcjonowanie z przeciwnikami grającymi agresywnie w kontakcie, opartymi na kryciu 1x1 i przewadze fizycznej. Głównym problemem w budowaniu było przeciwstawienie się zespołom broniącym nisko i kompaktowo. Pomimo poprawy ogólnego „performance’u” ofensywnego w trakcie rundy, liczba sytuacji klarownych oraz skuteczność finalizacji pozostawały niewystarczające. W fazie bronienia, w początkowej fazie sezonu II zespół często funkcjonował w niskiej organizacji defensywnej, przyjmując bardziej pragmatyczne podejście do gry. Model ten pozwalał na punktowanie, jednak jednocześnie ograniczał zdolność zespołu do przejmowania inicjatywy oraz skutecznego wychodzenia z kontratakami po odbiorze piłki. W kolejnych tygodniach, wraz z próbą gry bardziej dominującej, struktura zespołu uległa otwarciu, co uwidoczniło problemy z zabezpieczeniem po stracie oraz stabilnością w organizacji defensywnej. Istotnym mankamentem pozostawała również obrona stałych fragmentów gry, po których zespół stracił znaczną liczbę bramek. Końcowy bilans sportowy rundy należy ocenić jako poniżej potencjału zespołu. Widoczne były wyraźne elementy jakościowe, szczególnie w organizacji budowania gry i przygotowaniu strukturalnym do meczu, jednak brak powtarzalności w kluczowych momentach, ograniczona efektywność ofensywna oraz spadek stabilności defensywnej sprawiły, że dobre fragmenty gry nie zawsze przekładały się na wyniki. Runda jesienna stanowi jednocześnie wartościowy punkt odniesienia do dalszych działań i wyznacza kluczowe obszary do korekty w kolejnej części sezonu.

Trener Cracovii II w rundzie jesiennej Krzysztof Mordak:

Pomimo nieudanej pod względem punktowym końcówki całą rundę uważam za dobrą. Zgromadziliśmy 22 punkty, co stanowi ponad połowę punktów potrzebnych w zeszłym sezonie do utrzymania w lidze, a to od początku było celem wynikowym jaki przed nami postawiono. Kilkukrotnie pomimo dobrej gry punkty nam uciekały, więc powinno być ich nawet więcej. Dodatkowo o sile Cracovii II stanowili młodzi zawodnicy, co doskonale dowodzą wyniki w klasyfikacji pro junior system i średni wiek naszego zespołu na poziomie 20,63 lat. Ponadto udało nam się dostarczyć do kadry pierwszego zespołu Mateusza Tabisza, co potwierdza, że młodzi zawodnicy robili progres jaki wymagały od nas władzę Akademii. Zgodnie z naszymi przewidywaniami 3 liga okazała się dla nas wymagająca, ale jednocześnie była świetnym miejscem do startu w seniorskiej piłce dla naszych wychowanków. Pomimo decyzji o rozstaniu życzę drużynie wszystkiego dobrego i realizacji postawionych przed sezonem celów.