Runda jesienna miała dla nas różne oblicza. Wyniki zespołu też układały się nierównomiernie. Natomiast jestem zadowolony z progresu drużyny. Sporo elementów udało się poprawić, zawodnicy pracowali rzetelnie, widać było masę zaangażowania. Z pewnością jest to dobry prognostyk przed zimowymi przygotowaniami i rundą wiosenną. Chciałbym także zaznaczyć, że wspomniany rozwój, zarówno indywidualny jak i całego zespołu byłby niemożliwy bez świetnie wykonanej pracy przez sztab drużyny U19, czyli trenera Michała Kaczmaryka, trenera bramkarzy Aleksandra Kozioła, trenera przygotowania motorycznego Miłosza Lewandowskiego wraz z mocnym wsparciem działu analizy i fizjoterapii.

Jeżeli rozmawiamy o wynikach to faktycznie finalnie nie spełniają one naszych oczekiwań. Natomiast co do powtarzalności – chcemy, aby objawiała się ona w realizacji założeń boiskowych, indywidualnych, formacyjnych i zespołowych. Idealne rozwiązanie to takie, kiedy wynik jest pochodną naszej dobrej gry i do tego dążymy, ale jesteśmy na etapie nauki i rozwoju, zatem błędy są wkalkulowane.

Nasze poczynania w Białymstoku były mocno zbliżone do optymalnego modelu do jakiego dążymy – konsekwentna, zdeterminowana i dobrze zorganizowana defensywa w połączeniu z efektywnymi i wielowariantowymi działaniami w ataku, a wszystko poparte solidną kontrolą boiskową. Poza meczem z Jagiellonią było też kilka innych dobrych spotkań w naszym wykonaniu i choć nie zawsze wynik był tego odzwierciedleniem, byłem zadowolony z progresu w grze zespołu i indywidualnego rozwoju zawodników, który to jest celem nadrzędnym w naszej Akademii.

Chluby nie przynoszą nam dwie porażki w derbach, gdzie rywal przewyższał nas konkretami boiskowymi. Legia i Lech charakteryzowały się przede wszystkim dużą jakością indywidualną zawodników. Słowa uznania dla Śląska, który będąc praktycznie cały mecz w niedowadze po czerwonej kartce potrafił pokonać nas w Rącznej, wykazując się dojrzałością i wyrachowaniem, wykorzystując bezwzględnie naszą zbyt otwartą grę. Aczkolwiek chciałbym zaznaczyć, że w żadnym z meczów przeciwnikom nie udało się nas zdominować, co potwierdzał obraz gry czy chociażby statystyki meczowe.

Z pewnością tak. Poza tym jest to jeden z elementów polityki funkcjonowania Akademii.

Na plus zaliczam działania w pressingu niskim i wysokim oraz elementy budowy gry. Do przodu poszliśmy także w zakresie funkcjonowania w SFG, chociaż ilość stworzonych sytuacji nie do końca przełożyła się na ilość zdobytych bramek. Pracować musimy kompleksowo, nad każdym elementem gry, ale mocniej zaakcentowałbym organizację działań w fazach przejściowych oraz decyzyjność, zwłaszcza w kluczowych momentach meczów – życzyłbym sobie, żeby z huraoptymistycznej juniorskiej zbliżyła się nieco do bardziej wyrachowanej seniorskiej.