Uroczystości przed grobem przedwojennego wiceprezesa Cracovii uświetnili swoją obecnością przedstawiciele między innymi Kancelarii Prezydenta RP oraz innych organów państwowych.

Jednym z ważnych akcentów uroczystości była obecność pamiątkowej koszulki, pochodzącej z rozgrywanego w Dzień Zaduszny 2019 meczu Pasów przeciwko Lechii Gdańsk. Wówczas upamiętnialiśmy klubowe legendy - w tym Zygmunta Nowakowskiego - poprzez specjalną oprawę meczu, której częścią były właśnie koszulki z zasłużonymi dla Klubu nazwiskami.

Zygmunt Nowakowski, urodzony w roku 1891 w Krakowie pisarz, felietonista, dziennikarz, aktor, reżyser teatralny i doktor filologii polskiej właściwie nazywał się Zygmunt Tempka. Był synem urzędnika państwowego i nauczycielki (jednej z pierwszych kobiet studiujących na Uniwersytecie Jagiellońskim). Studiując polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim równocześnie uczęszczał do szkoły dramatycznej, by 1911 roku otrzymać propozycję pracy w Teatrze Słowackiego od słynnego Ludwika Solskiego.

W 1914 roku wstąpił do Legionów Polskich, a po powrocie z wojny zrobił błyskawiczną karierę aktorską otrzymując m.in. role: w "Weselu", "Dziadach", "Nie-Boskiej Komedii" czy "Księciu Niezłomnym". W latach 1926-29 był aktorem i dyrektorem Teatru Słowackiego, a od 1930 stałym felietonistą "Ilustrowanego Kuriera Codziennego".

Po wybuchu wojny udał się na emigrację, gdzie w latach 1940-41 był członkiem Rady Narodowej RP przy Prezydencie Władysławie Raczkiewiczu. W latach 1940-44 piastował funkcję redaktora naczelnego Wiadomości Polskich, Politycznych i Literackich. Po wojnie współpracował przeze wiele lat z Radiem Wolna Europa. Zmarł 4 października 1963 roku w Londynie.

W okresie przedwojennym Zygmunt Nowakowski był zasłużonym działaczem Cracovii, pełniącym funkcję wiceprezesa Pasów. Zasłynął słowami: „Kiedy umrę, pochowajcie mnie na polu karnym Cracovii, jeszcze po śmierci będę jej bronił".

Panie Zygmuncie, Cracovia pamięta!